Ο Ανεξάρτητος Βουλευτής Γιώργος Μανούσος απάντησε στις συνηθισμένες Κυριακάτικες ανασκοπήσεις του Πρωθυπουργού κατόπιν επικοινωνίας που είχαμε μαζί του, μιλώντας για υπεκφυγές και επικοινωνιακά τεχνάσματα που σκοπό έχουν να χρυσώσουν το χάπι των Τεμπών και του τεράστιου κύματος δυσαρέσκειας των πολιτών, ανεξαρτήτου πολιτικής ή ιδεολογικής κατεύθυνσης. Ματαιοπονούν, καθότι σε λιγότερο από μια εβδομάδα, ο Ελληνικός Λαός θα δώσει για ακόμα μια φορά την δική του απάντηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για το εγκληματικό δυστύχημα στα Τέμπη, συνεχίζει να καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη. Με συνεχείς εξαγγελίες, ψεύτικες υποσχέσεις και μια επίπλαστη εικόνα «επιτυχιών», επιχειρεί να θάψει στη λήθη τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας, που κόστισε τη ζωή δεκάδων συμπολιτών μας, στην πλειονότητα τους, νέα παιδιά.
Ωστόσο, οι Έλληνες δεν ξεχνούν. Ξέρουν ότι η κυβέρνηση όχι μόνο απέτυχε να διασφαλίσει τη στοιχειώδη ασφάλεια των πολιτών, αλλά προσπάθησε να συγκαλύψει τις ευθύνες της, μεταθέτοντας την ενοχή στους εργαζόμενους και προβάλλοντας ψευδείς ισχυρισμούς περί «ανθρωπίνου λάθους». Η δικαιοσύνη αργεί, οι υπεύθυνοι παραμένουν στο απυρόβλητο και η κυβέρνηση ελπίζει ότι, μέσα από επικοινωνιακά σόου και πολιτικές παραστάσεις, θα ξεγελάσει τον ελληνικό λαό.
Έτσι λοιπόν είχαμε την Κυριακάτικη ανασκόπηση του κ.Μητσοτάκη ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας παρουσιάζει την ιδανική πολιτεία που όλα πάνε ρολόι. Πάμε να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει ένα προς ένα.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να παρουσιάζει μια ωραιοποιημένη εικόνα της πραγματικότητας, τη στιγμή που οι Έλληνες πολίτες βιώνουν καθημερινά τις αποτυχίες και τις ανεπάρκειές της. Η ανασκόπηση που παρουσιάστηκε αποτελεί ένα ακόμα επικοινωνιακό αφήγημα, γεμάτο αριθμούς και ποσοστά που δεν αντικατοπτρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός.
Ο κ.Μητσοτάκης πανηγυρίζει για ένα λιμάνι διαφυγής στη Σαντορίνη, λες και το πρόβλημα είναι απλά η «διαφυγή» και όχι η συνολική θωράκιση των νησιών μας απέναντι σε φυσικές καταστροφές. Οι πολίτες των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων γνωρίζουν πολύ καλά ότι, παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες, οι βασικές υποδομές τους εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς, τόσο σε επίπεδο σεισμικής προστασίας όσο και σε επίπεδο υγειονομικής κάλυψης.
Εις οτι αφορά την Ελληνική Οικονομία, μας λένε ότι πέτυχαν πρωτογενές πλεόνασμα 2 δισ. ευρώ, λες και αυτό είναι επιτυχία όταν έχει επιτευχθεί μέσω εξοντωτικής φορολόγησης, περικοπών και μείωσης των δημόσιων δαπανών που αφορούν τον πολίτη. Η κυβέρνηση καυχιέται για την αύξηση των φορολογικών εσόδων, αλλά δεν λέει ότι αυτή η αύξηση προέρχεται από μια οικονομία που στραγγαλίζει τη μεσαία τάξη και τις μικρές επιχειρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες πληρώνουν ακριβά τη λεγόμενη «δημοσιονομική πειθαρχία» και βιώνουν την ακρίβεια και τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης.
Η κυβέρνηση αναφέρει ότι δημιούργησε χιλιάδες θέσεις εργασίας μέσω επιδοτούμενων προγραμμάτων. Αυτό που δεν λέει, όμως, είναι ότι πρόκειται κυρίως για προσωρινές θέσεις, με χαμηλές αποδοχές και ανασφάλεια. Η πραγματική ανεργία παραμένει υψηλή, ιδιαίτερα στους νέους, και οι μισθοί παραμένουν εξευτελιστικοί σε σχέση με το κόστος ζωής. Το «πιλοτικό πρόγραμμα» που ανακοίνωσε είναι απλώς άλλη μια προεκλογική εξαγγελία που δεν λύνει το βασικό πρόβλημα: την ανάγκη για πραγματικές, βιώσιμες και καλά αμειβόμενες δουλειές.
Πάμε τώρα στην τεράστια πληγή του Έθνους μας, την πρωτογενή παραγωγή, την αγροτιά μας. Η κυβέρνηση ανακοινώνει ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια των αγροτών, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι αγρότες έχουν γονατίσει από το κόστος παραγωγής, την έλλειψη στήριξης και την αδικαιολόγητη καθυστέρηση των αποζημιώσεων. Οι βαμβακοπαραγωγοί, οι κτηνοτρόφοι και οι μικροί αγρότες γνωρίζουν καλά ότι αυτά τα μέτρα δεν αρκούν για να αντιστρέψουν την καταστροφή που βιώνουν εδώ και χρόνια.
Από την άλλη, έχουμε και το θέμα της Δικαιοσύνης, μια δικαιοσύνη που νοσεί βαθέως, με αλλεπάλληλα χτυπήματα ειδικά στο Έγκλημα των Τεμπών με τις οικογένειες των θυμάτων, μόνοι εναντίον όλων να έχουν κυριολεκτικά ξεγυμνώσει την ανεπάρκεια και πιθανόν και την αμεροληψία της. Μιλούν για νέα δικαστικά μέγαρα και ψηφιακή αναβάθμιση της δικαιοσύνης, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι πολίτες συνεχίζουν να βιώνουν καθυστερήσεις και γραφειοκρατία. Οι επενδύσεις σε κτίρια δεν λύνουν το χρόνιο πρόβλημα της απονομής δικαιοσύνης, που παραμένει αργή, αναποτελεσματική και συχνά άδικη για τους απλούς πολίτες.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει και μέτρα κατά της πειρατείας, μάλιστα! Ωστόσο η πραγματική της πολιτική απέναντι στους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς είναι εχθρική. Οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα συνεχίζουν να εργάζονται χωρίς δικαιώματα, χωρίς κατώτατο μισθό και χωρίς κρατική στήριξη, εκτός αν είναι «αρεστοί» στο σύστημα εξουσίας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι ο κ.Μητσοτάκης συνεχίζει να ζει σε έναν εικονικό κόσμο επιτυχίας, τη στιγμή που η κοινωνία υποφέρει. Η ανάπτυξη που επικαλούνται είναι ψευδεπίγραφη, βασισμένη σε δανεικά και σε επιδοτούμενες θέσεις εργασίας. Οι πολίτες βλέπουν το πραγματικό πρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής στην ακρίβεια, στους χαμηλούς μισθούς, στην έλλειψη υποδομών και στην απαξίωση της καθημερινής ζωής.
Θεωρώ ότι η 28 Φεβρουαρίου θα είναι ένα Πανεθνικό μήνυμα για αλλαγή, όχι μόνο στο θέμα της δικαιοσύνης για τα Τέμπη, αλλά συνολικά για τις πολιτικές του πολιτικού συστήματος που 15 χρόνια τώρα έχει ισοπεδώσει την Ελληνική Οικονομία και δεν έχει αφήσει ούτε χαραμάδα ελπίδας στους Έλληνες για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο στόχος, μακριά από κομματική και πολιτική εκμετάλλευση. Για μια δικαιότερη, ασφαλέστερη και δημοκρατικότερη κοινωνία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου