Στεγαστική κρίση ώρα μηδέν [Άρθρο του Γ.Μανούσου]

 Τα τελευταία χρόνια και ειδικά από την εποχή των μνημονίων και μετά, η χώρα μας αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης μαστίζονται από συνεχείς κρίσεις που συμβάλλουν στην διαρκή αγωνία των πολιτών για το μέλλον, αυξάνουν τους στρεσογόνους παράγοντες και μεγαλώνουν τις κοινωνικές ανισότητες. 

Έτσι λοιπόν, μετά την οικονομική κρίση του 2008, ήρθε η υγειονομική κρίση (βλέπε Covid-19), ακολούθως ήρθε η ενεργειακή κρίση με τις αναταραχές σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και προσφάτως βεβαίως η στεγαστική κρίση που θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο. Δεν εξαιρώ φυσικά και την... κλιματική κρίση που αποτελεί το μόνιμο άλλοθι των συστημικών κομμάτων εξουσίας, με το οποίο εφαρμόζουν μια σειρά από πολιτικές όπως η δήθεν πράσινη μετάβαση (με χιλιάδες στρέμματα δασών να καίγονται κάθε χρόνο) και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (με εκατοντάδες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάνελ να "κοσμούν" τα βουνά και τις κοιλάδες μας). 

Ας επιμείνουμε όμως στην εύρεση κατοικίας που αποτελεί το κυρίαρχο θέμα των ημερών, καθότι σε λίγες μέρες ξεκινούν και οι αιτήσεις για το πρόγραμμα «Σπίτι μου 2».  Η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα αποτελεί σοβαρό κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα που έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω πολλαπλών παραγόντων. Μερικά από τα βασικά αίτια και συνέπειες της κρίσης περιλαμβάνουν:

Αίτια της στεγαστικής κρίσης:

1. Οικονομική κρίση (2008-2018)

• Η μακροχρόνια ύφεση μείωσε το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και αύξησε τη                            φτώχεια, καθιστώντας δύσκολη την πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση.

• Οι τράπεζες έγιναν πιο αυστηρές στη χορήγηση στεγαστικών δανείων.

2. Αύξηση ενοικίων:

• Η ζήτηση για ενοικιαζόμενα ακίνητα έχει αυξηθεί λόγω του τουρισμού και της ανάπτυξης                      των πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως το Airbnb.

• Αυτό έχει οδηγήσει σε έξωση ενοικιαστών ή στην αύξηση των τιμών των ενοικίων, ειδικά                      στις αστικές περιοχές.

3. Μείωση των νέων κατασκευών:

• Η κατασκευαστική δραστηριότητα μειώθηκε δραματικά μετά την κρίση, δημιουργώντας                        ανεπάρκεια στη διάθεση νέων κατοικιών.

4. Υψηλή ανεργία και χαμηλοί μισθοί:

• Πολλοί νέοι και οικογένειες δυσκολεύονται να καλύψουν το κόστος ενοικίου ή δανείου λόγω                  χαμηλών εισοδημάτων και περιορισμένων ευκαιριών απασχόλησης.

5. Δημογραφικές αλλαγές:

• Η αστυφιλία, η μετανάστευση προς τα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη), και                  η γήρανση του πληθυσμού έχουν δημιουργήσει αυξημένη ζήτηση σε συγκεκριμένες περιοχές.

Συνέπειες της στεγαστικής κρίσης:

1. Αστεγία:

• Η έλλειψη προσιτής στέγασης έχει οδηγήσει στην αύξηση του αριθμού των αστέγων, κυρίως                  στις μεγάλες πόλεις.

2. Κοινωνικός αποκλεισμός:

• Τα άτομα και οι οικογένειες που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν σταθερή και αξιοπρεπή                          στέγαση αντιμετωπίζουν περιθωριοποίηση.

3. Δημογραφική αποδυνάμωση επαρχιακών περιοχών:

• Οι νέοι μετακινούνται στις πόλεις αναζητώντας εργασία και στέγη, αφήνοντας τις αγροτικές                  περιοχές υποπληθυσμένες.

4. Δυσκολία πρόσβασης σε ιδιοκατοίκηση:

• Οι υψηλές τιμές ακινήτων και οι αυστηροί όροι δανεισμού αποτρέπουν πολλούς από το να                      αποκτήσουν ιδιόκτητη κατοικία.

Και επειδή στην πολιτική πέρα από καταγγελτικό λόγο πρέπει να παρουσιάζεις προτάσεις, εμείς προτείνουμε τα εξής μέτρα:

1. Αναβάθμιση κοινωνικής στέγασης:

• Δημιουργία περισσότερων κατοικιών για ευάλωτες ομάδες με τη στήριξη του κράτους.

2. Ρύθμιση της αγοράς ενοικίων:

• Εισαγωγή μέτρων ελέγχου στις τιμές των ενοικίων και ρύθμιση της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

3. Επιδότηση ενοικίου:

• Παροχή οικονομικής βοήθειας σε χαμηλόμισθες οικογένειες και νέους.

4. Κίνητρα για ανακαίνιση και αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων κτιρίων:

• Χρηματοδότηση προγραμμάτων ανακαίνισης για την κάλυψη της ζήτησης.

5. Αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας:

• Κίνητρα σε κατασκευαστικές εταιρείες για τη δημιουργία προσιτών κατοικιών.       

       6. Κίνητρα αποκέντρωσης:

• Οικονομικά κίνητρα για την παραμονή των νέων μας ή και την επιστροφή τους στην                                Ελληνική επαρχία ώστε να ξαναζωντανέψουν τα χωριά της υπαίθρου.   

       7.      Απελευθέρωση των Σχεδίων Πόλεως:

• Η μόνιμη παθογένεια του Ελληνικού κράτους και των Δήμων, με χιλιάδες οικογένειες να μην                  μπορούν να χτίσουν νόμιμα στην προσωπική τους ιδιοκτησία, με αποτέλεσμα είτε να                              παρανομούν, είτε να μένουν στο ενοίκιο βαραίνοντας έτη περαιτέρω τον οικονομικό τους                        προϋπολογισμό. 

Συνοψίζοντας, η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα απαιτεί συντονισμένες προσπάθειες από την κυβέρνηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, και τον ιδιωτικό τομέα για τη δημιουργία βιώσιμων λύσεων που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα και τα όποια μέτρα έχουν εξαγγελθεί ΔΕΝ αρκούν για να δοθεί μια μόνιμη και οριστική λύση για τους Έλληνες. 

Γιώργος Μανούσος

Μηχανικός Πληροφορικής Τ.Ε

Ανεξάρτητος Βουλευτής